در حالیکه این روزها ولایات شرقی و جنوبی کشور ما از جمله ولایات کنر، قندهار و هلمند درگیر حملات راکتی و مداخلات زمینی و هوایی نیروهای پاکستانی است، مقامات کابل در کنار نیروهای ایساف و مقامات پاکستانی بر سر یک میز نشسته اند تا نشست صلح و آرامش در افغانستان برگزار کنند.
در این نشست که با شرکت جنرال شیرمحمد کریمی رییس ستاد ارتش افغانستان، جنرال راحیل شریف رییس ستاد ارتش پاکستان و جنرال جوزف دانفورد فرمانده کل نیروهای بین‌المللی در افغانستان در محل وزارت دفاع در کابل برگزار شد، علاوه بر تامین امنیت انتخابات، نگرانی افغانستان از تنش‌ها و ناآرامی‌ها در دو سوی مرزهای مشترک دو کشور مطرح گردید.
هرچند این نشست سه‌جانبه و دیدار آقایان محمدی و شریف خود تازگی ندارد، اما یک نکته در آن قابل توجه است آن هم اینکه هیچ توجهی به حملات راکتی نیروهای شبه نظامی که از خاک پاکستان علیه ولایت کنر صورت می گیرد، نشد. گویا اینکه اصلا چنین اتفاقی نیفتاده است و تنش های مرزی بین دو کشور مربوط به کشورهای دیگر است نه افغانستان و پاکستان.
در عوض مقامات پاکستانی یکبار دیگر با کمال وقاحت در امور داخلی کشور ما دخالت کرده و ابراز داشتند که دولت آینده افغانستان بایستی به گروه طالبان در کشور سهم دهد زیرا ممکن است این گروه با دولت جدید افغانستان گفتگوهای بیشتری را انجام دهد.
جناب سرتاج عزیز مشاور امنیت ملی نخست وزیر پاکستان فقط به این حرف بسنده نکرده و گفته است دولت آینده افغانستان اگر می خواهد روی آرامش و صلح و ثبات را ببیند باید تعدادی از ولایتهای جنوبی افغانستان در اختیار گروه طالبان قرار داده شود.
این سخنان پاکستانی ها در قبال سهیم شدن طالبان در دولت آینده و آن سکوت معنادارشان در قبال حملاتی که در ولایت کنر از سوی شبه نظامیان پاکستانی صورت می گیرد، همه گواه یک چیز است آن هم اینکه پاکستان نمی خواهد افغانستان آرام شود.
چندین بار مقامات وزارت خارجه افغانستان گفته اند که هیچ کشوری حق دخالت در امور افغانستان را ندارد و هرگونه تصمیم‌گیری بیهوده و بی ارزش است، اما باز هم مقامات پاکستانی به این حرفهای بی اساس خود ادامه می دهند تا بلکه بتوانند شاگردان و دست پرورده های خود را بیشتر از پیش در دولت آینده افغانستان جابجا نمایند.
مقامات دولت کرزی هم که غیر از سکوت کاری ندارند که آن را هم از ارباب خود حامد کرزی جان آموخته اند تا مبادا باداران آمریکایی شان ناراحت شود و اخم به ابرویشان آید. جان مردم افغانستان که ارزش ندارد، مهم آسودگی خاطر پاکستانی ها و آمریکایی است!!!