زنان یا مردانی که شاید در تمام دوره دیپلماتیک از کشور مبدا خارج نشوند و گرفتن ویزای آسان توسط پاسپورت سیاسی برای شان بی معنی باشد، زنان و مردانی که نمی توانند به دلیل این پاسپورت سیاسی یک دوست حقیقی برای خود پیدا کنند، چرا که به دلیل وظیفه دیپلماتیک همسران شان یا مردم برای واسطه کردن شان با آنها دوست می شوند یا برای کسب اطلاعات و سایر مسایل سیاسی!
زنان و مردانی که به واسطه پاسپورت سیاسی چون کوچی ها هر ٢-٣ سال رهسپار مکانی تازه می شوند و هنوز خود را در آن محیط نیافته اند که باید دوباره به مکانی تازه بروند و باز همان ماجرای همیشگی غریبگی و ناآشنایی لسان و فرهنگ و نبود دوست و آشنا و فرزندانی که در این جابجایی ها بدون ثبات شخصیتی کلان شده اند، گریبانگیر است!
به خاطر وجود این پاسپورت سیاسی فعالیت همسران دیپلمات ها محدود می شود به چهارچوب های خانه و قوانین اجازه کار و فعالیت کاری به آنها نمی دهد و نه هم در سفارت ها می توانند مشغول به کار شوند، پس هرچقدر هم تحصیل کرده باشند باز هم دست و پای شکوفایی شان بسته است!
جنابان وزیرصاحب و رییس جمهور محترم! من همسر یک دیپلمات افغانستانی ام، این پاسپورت سیاسی ام را با تمام عظمت اش با یک پاسپورت ساده افغانستانی عوض می کنم، معامله می کنید؟